Death and taxes

“(..) in this world, nothing can be said to be certain except death and taxes”, zo schreef Benjamin Franklin* in 1789 aan zijn vriend, de Franse natuurkundige Jean-Baptiste Le Roy. Bijna tweeëneenhalve eeuw later is het nog een waarheid als een koe.

Schreef ik in de vorige editie heel algemeen over het erven in Frankrijk, ga ik hier wat dieper in op de erfbelasting. Let wel: zo diep als een leesbare column het toelaat. Ik houd het daarom schematisch.

Casus A

Quinten woonde in Nederland, was gehuwd met Janneke en samen hadden zij kinderen.

• Over Quintens erfenis betaalt Janneke geen Franse erfbelasting. Hun huwelijksgoederenregime maakt hierbij geen verschil. Ook partners met een (ook in Frankrijk) geregistreerd partnerschap profiteren van deze volledige vrijstelling, ongeacht hun geslacht.
• Eigen kinderen, evenals overigens (groot)ouders, genieten ieder een vrijstelling van 100.000 euro. Daarboven heft Frankrijk 5 tot 45 procent erfbelasting. Dat zegt op zich weinig. Daarom een paar voorbeelden, steeds per kind:
  – Stel, de belastbare nalatenschap – dus boven de vrijstelling, bedraagt 30.000 euro. Dan ben je als kind zo’n 4.000 euro erfbelasting verschuldigd. Dat komt neer op een bescheiden 3% van het geheel, dus inclusief de vrijgestelde ton.
  – Bedraagt de belastbare verkrijging 250.000, zal ruim 48.000 euro geheven worden. Nu hebben we het al over bijna 14% van het geheel.
  – Bij 1.500.000 euro loopt de erfbelasting op tot een aanzienlijke 412.000 euro, ergo meer dan een kwart van de totale erfenis.
• Let wel: andere aftrekposten, bijtellingen en bijzondere omstandigheden zijn hier buiten beschouwing gelaten. Ook gelden andere tarieven en vrijstellingen voor andere bloedverwanten.
• Dat Janneke aan de Franse heffing ontkomt betekent niet dat de Nederlandse fiscus haar ook met rust laat. Dit wordt helaas vaak over het hoofd gezien! Voor de kinderen geldt hetzelfde, waarbij de in Frankrijk betaalde belasting wel in mindering kan worden gebracht op de eventueel nog in Nederland verschuldigde.
  

Casus B

Ilse woonde samen met haar vriend Bas, sinds twaalf jaar in Frankrijk. Ze waren niet gehuwd noch geregistreerd partners. Ilse had geen eigen kinderen en laat haar bezittingen na aan Bas en diens kinderen uit een eerdere relatie.

• Zonder huwelijk of Frans Pacte Civil de Solidarité, Pacs (Franse samenlevingsovereenkomst) is Bas onmiddellijk aan de beurt. Zijn vrijstelling is nihil en hij betaalt 60% Franse erfbelasting.
• Voor Bas’ kinderen geldt hetzelfde. Een rekenvoorbeeld is hier dus overbodig.
• Mits ook Bas en zijn kinderen minimaal tien jaar in Frankrijk wonen, speelt de Nederlandse erfbelasting geen rol.

Tot slot: hoevéél je betaalt is onlosmakelijk verbonden met de vraag waaróver wordt geheven. Daarover praat ik u graag in de volgende editie bij. In de tussentijd benadert u gerust mijn kantoor.

Dit artikeltje verscheen ook in het
magazine Leven in Frankrijk, voorjaar 2022

*) Benjamin Franklin (1705-1790) was een van de Founding Fathers van de Verenigde Staten. Hij was uitgever en drukker, politicus, diplomaat, wetenschapper en moralist.

← Een huis erven op Planeet Frankrijk “Mijn notaris doet niks!” →